Wintertoernooi

Na eeuwig aandringen was de speler met de designatie “Rob” op een tijd aangekomen dat  zijn team de kwalificatie “op tijd”kon gebruiken. Dat dit zijn speeltijd verlengde buiten zijn fysieke capaciteit was iets waar hij geen rekening mee gehouden had en al gauw lag onze blonde held op zijn rug waar hij zich liet uitrekken door twee stevige boys…

Na deze ruige behandeling strompelde hij duidelijk aangeslagen maar voldaan naar de kant.

De wedstrijd leek af en toe op een jaren 80 “pogo”dans. keer op keer warmden de spelers zich op door in full body impact elkaar op te zoeken. De sport was hierbij wie het langst bleef staan.
Daarnaast werd er natuurlijk ook een mooie pot met spectaculaire combinaties, afpakacties en passes gespeeld maar de beschrijving hiervan zou al “te fantastisch” weggezet worden en kan niet middels deze fotonen en bytes gevangen worden.

Na weken zich ingehouden te hebben ging het team van de banlieu van Boekel West nu met jeugdige frisheid er tegenaan, net als vorige week wisten ze te imponeren met hun strakke opsluiting. De beide speler Floris en Daan lieten de stramme koude blauwe club zien dat het echte spel ging om het strak combineren en goed aanspelen. Keer op keer merkte het thuisteam dat de spieren net te koud waren om goed te reageren en de bal makkelijk mee te nemen. Sommige spelers hadden een alternatieve manier gevonden om warm te blijven. Onze dierenarts met voorkeur voor zoenmondjes met kiewen was volledig in de tas van Jeroen gekropen om warm te blijven. Als een waar kangaroejong wapperde hij met zijn stick maar moest iedere keer de meerdere erkennen.  Veel van de Boekelse spelers waren in het begin niet ingesteld op de camo kleuren van tegenstander, menig pass ging in de stick van de subliem inlopende tegenstanders.
Belangrijke rol binnen dit spel werd gespeeld door de scheidsrechters die op een fenomenale manier de wedstrijd in goede banen wist te leiden. Mooi voorbeeld is het voordeel wat ze aan de Boekelse balafpakker gaven om hem in staat te stellen om met een mooie klap de keeper te verschalken. Helaas had hij zijn bril niet goed op en hoorde hij zijn hulphond niet goed waardoor de bal ongeveer 2 kilometers langs ging….

Boekel-west deed hun sportieve plicht door te te bewijzen dan ze 3 keer de bal in slow-motion achter de keeper wisten te krijgen. De heren van Uden -Zuid hebben terecht de winst meegenomen.. AND THAT IS A FACT !! The other “truth” is a lie….

De grote finale gaat tussen Boekel en Veghel. (20:00 begin)

De “alternative facts” finale gaat tussen Boxmeer en Uden. (21:00 begin)

Vanaf 19:30 is er de mogelijkheid om op te warmen en natuurlijk om alvast wat snedige opmerkingen te maken tegen de al aanwezige spelers.

Jajajaja, de techniek staat niet stil.

Met deze code ben je in staat om zelf de tekst van de site te lezen en kun je zelf doorscrollen…. Succes er mee

Na de smadelijke nederlaag tegen Boekel waren de aan Duitsland liggen de deelnemer extra gemotiveerd om te laten zien dat al die weken training niet voor niets waren en ze echt konden hockeyen.

De gele groep ging hier wat ludiek mee om en lieten de geblokte tegenstander spelen en combineren terwijl ze zelf met aanvallen van de “een handige”Balwizard Peter lieten zien dat ze er ook mochten zijn. Plaagstoot na plaagstoot deelde het team met de korte naam uit. Onze Benjamin had zo veel medelijden met de verliezers van vorige week dat hij zelfs de goaltjesdief Jos passeerde en liever een pass gaf op de andere kant zodat ze hun superioriteit konden bewijzen.

Nadat uw reporter harstochtelijk beide teams had aangemoedigd liet Frank met een strakke droge klap weten dat het voor hem voldoende was door de inslag in een rechte streep naar de “roeper” te spelen. Gelukkig beschermde de boarding de zwaar vermoeide middenvelder van de thuisploeg.

Wetende dat de sportverslaggever langs de kant stond gaf Eelco vleugels. Hij liet zien dat snelheid niet het belangrijkste is in het spel en met een unieke beweging wist hij twee blokspelers aan de grond te nagelen en de inleiding te geven voor weer een scherpe Peter aanval.

Dat sportiviteit het belangrijkste is voor Uden bewees de Humprey door bij de uitslag de bal gewoon naar de klaarstaande tegenstander te spelen. Die dankte voor het cadeautje om vervolgens te merken dat hij gefopt was..  Ondanks deze spielerei en fopperij wist de resultaatspeler  big K toch punten richting Duitsland te slepen… in de een na laatste  minuut fopte hij de keeper en gaf het resultaat mee naar Boxmeer.

De belangrijkste reden dat de punten richting “die heimat” gegaan zijn was omdat de hersteller van onderlijf problemen Tijn besloten had om zijn solokwaliteit te beperken en het voorbeeld te zijn van een sociale iedereen betrekkende speler. Een grote Duim omhoog voor dit gedrag, 10 volle punten !

Voor het eerst in het toernooi waren de all blacks met een complete equipe. Een waar schouwspel van fitte musculkelariteit. Boekel had op het laatste moment een vervangende sluitpost weten te regelen omdat hun PSV minnende doelverdediger de latten ondergebonden heeft en de dolemietjes onveilig maakt. (By the way zijn naam is daar  “Lieber Peter, große Freund” ). Nadat de spelregels en het doelgebied aangewezen waren bleek de doelverdediger al gauw op stoom te zijn gekomen.

De eerste bal van het nachtschaduwteam was een harde steekbal in het Boekelse deel van het veld.
Ondanks dappere pogingen was deze bal niet te houden en hadden de ninja’s dus gauw een 30 tal meters gewonnen. Professioneel sloten ze de rossige baluitnemer op en maakten ze het Boekel keer op keer bijzonder lastig.

Naast bijzonder goed samenspel wat van flank naar flank vloog en zo het veld maximaal benutte was het team ook goed in het mannelijke gedeelte van het spel. Nooit opgevend werd elk duel tot op het laatste tandvlees uitgevochten. Iedereen stond zijn mannetje zelfs de dame van het zogenaamde “zwakkere” geslacht liet zien dat Margreet een speler is om echt rekening mee te houden. Keer op keer dacht bij voorbeeld onze belastingoptimaliseerder dat hij haar kwijt was om vervolgens er achter te komen dat de stick alweer bij de bal te vinden was.

Eef liet naast zijn sublieme spel ook zien dat hij een waar talent had in uitdrukkingsvermogen, met een subtiele blik wist hij de scheidsrechter te verleiden om hem het voordeel te geven terwijl hij op 5 meter van de bal stond. Hij was hier zo verguld over dat hij van trots naast zijn schoenen ging lopen met een lastige blessure tot gevolg.

Waar het team van de voedselindustriestad niet op gerekend had was de taaiheid en verbeten strijdlust van de midden”oostbrabantse” legioen. Onze eigen pingellantarenpaal kreeg de bal, zette um perfect in maar dank zij een fenomenale redding van de keeper werd deze bal gekeerd. Door de lucht zwevend kreeg onze held zijn krul achter de stick en wist met veel elegantie en gevoel de bal achter de keeper te leggen.

Hierdoor geïnspireerd was onze huisexpressionist getriggered en wilde laten zien dat hij ook zijn plaats in het team waard was. Na een paar soepele heupbewegingen deed hij net of hij naar buiten gedreven werd. Zijn teammaten reageerden hier direct op door de strategische posities in de cirkel in te nemen en te zien dat de ziel van “van Basten” te voorschijn kwam en we moesten toekijken hoe onder een onmogelijke hoek de bal toch in de goal verdween.

Eindstand Boekel 3, Veghel 0.

Zoals gewoonlijk was het team van de Mars stad uitgerust met alle huurlingen die ze konden vinden. Deze zwaar gespierde en ultrafitte aanvullingen op het team van Frank maakte al gauw het verschil.

Onze huisfarizeeer had kans op kans die hij tegen Arjen die er vervolgens een soort persoonlijk duel van maakte om keer op keer de inzetten op een schijnbaar “doodeenvoudige” manier te keren. De aderen in de ogen van deze “west-pruis” begonnen op te zwellen en zijn blik werd met de minuut venijniger. Ondanks zijn enorme inzet en drive moest hij accepteren dat Laurens en Mark bewezen dat zij de keeper wel konden verschalken.
Uden had dank zij hun jeugdige inbreng de mogelijkheid om de “meierijstad” waar voor hun geld te geven.  Ze hebben het net iets kleinere samenlevingsconglomeraat keer op keer laten zien dat ze goed samen kunnen spelen maar hebben uit respect voor hun precaire situatie langs het kanaal expres de nodige fouten gemaakt zodat ze gezichtsverlies konden voorkomen bij hun tegenstander.

De fout in deze afspraak kwam door de oudere  jongeling Wout die, ondanks de waarschuwingen van zijn benjamin broer, de weg naar de goal wist te vinden en door een zeer uitgekiende actie de bal in de richting van de goal wist te werken op een manier waarop de octopus van Veghel niet gerekend had.

Toen de scheidsrechter eindelijk de verlossing floot was het 2-1 voor de meierijstad en ging het gele team met opgeheven hoofd vanwege de morele overwinning van het veld af.